Herkansing op de ski’s
Actief, sneeuw, mooi uitzicht, bergen, gezelligheid, (zon?)…oh wat heb ik weer zin in wintersport! Het is alweer drie jaar geleden dat ik de piste af kwam dus het is weer tijd om de sneeuw op te zoeken.
Het enige wat mij tegenhoudt… ik ben alleen. Veel vrienden of collega’s gaan met hun partner of familie, waar ik eerder wel met mensen mee ben gegaan heb ik daar nu weinig zin in. Dit voorjaar heb ik voor het eerst een single reis met een organisatie gemaakt wat zo gezellig en goed geregeld was dat het me ook een zeer goede optie leek om eens te proberen voor de wintersport. In eerste instantie keek ik er wel tegen op omdat het woord ‘single reis’ toch een gekke lading voor me had. Mensen in mijn omgeving maakten het niet makkelijker met vragen als: “als je zo single op reis gaat, is het dan de bedoeling dat je ook single terug komt?”. Mijn ervaring is dat het juist helemaal niet voorop staat, er ook gewoon mensen mee gaan met een relatie waarvan de partner bijv. niet van reizen of in dit geval wintersport houdt en het juist erg fijn is om de gezelligheid van een groep te hebben. Op de heenreis ontmoet je al veel mensen en dan loopt het wel los.
Dus… een single reis en wintersport. Na het openen van Google en het typen van ‘wintersport’ en ‘single’ en het bekijken van meerdere hits stond hij daar: SingleSnow! Duidelijke informatie, eerlijke recensies van reizigers die vaker mee zijn geweest, eigenlijk een reis voor 30+’ers maar in de faq staat uitleg dat ook een 30-‘er mee mag, er staat duidelijk beschreven wat in- en exclusief is en wat opties zijn, en super fijn: een verblijf aan de piste en een superskipas inclusief! Ik zie dat er een reis in een week in januari gaat die me erg goed uit komt en ook goed betaalbaar is. Wintersport is nou eenmaal niet goedkoop, maar erg de moeite waard. De bereikbaarheid van de organisatie is erg goed en ik kreeg netjes alle informatie en een optie voor enkele dagen om nog vrij te kunnen regelen van het werk… en nu: geboekt!
De week waarin ik ga is inclusief skilessen. Na meerdere jaren snowboard ervaring heb ik 3 jaar geleden voor het eerst op de ski’s gestaan. Ik ben ontzettend fan van snowboarden maar wilde het skiën toch ook eens proberen. Wat was het heerlijk om gewoon te kunnen blijven staan als je uit de lift kwam. Om niet te hoeven springen met het snowboard als je op een te vlak stuk kwam (alhoewel de skistok van een medeskiër pakken lichter was dan zelf met de ski’s klunen). En wat was de sleeplift ineens een verlichting. Met de skistokken was ik nog niet helemaal (of eigenlijk helemaal niet) vriendjes waardoor ik wel enkele weken plezier heb gehad van een gipsen arm maar zelfs een ezel stoot zich niet twee keer aan een zelfde steen (toch?). Dus, deze winter maar eens een herkansing op de ski’s, met les zoals duidelijk mag zijn!